Familiekunde Vlaanderen, Regio Brugge is opgericht in het jaar 1967 als een feitelijke vereniging en werd in het jaar 2013 omgevormd tot een vereniging zonder winstoogmerk.
Onze doelstelling is het vrijwaren en veiligstellen van familiearchief en van historische documenten. Dit doen we door het samenbrengen en inventariseren van de door de vereniging verworven verzamelingen in ons documentatiecentrum. Zo hebben wij reeds ruim 410.000 rouwbrieven, 310.000 bidprentjes en 31.000 krantenberichten gedigitaliseerd en geïnventariseerd. Via ons project "Digitaliseren van rouwbrieven en bidprentjes" zal deze collectie in de toekomst uitgebreid worden.
Wij stimuleren en moedigen het genealogisch onderzoek aan. Dit helpt geïnteresseerden om een familiegeschiedenis op te bouwen. Dit doen wij onder meer door het organiseren van opleidingen en activiteiten in verband met genealogie.
Tenslotte zijn wij verantwoordelijk voor de uitgifte van een tweemaandelijks tijdschrift: Brugse Stam.
Onze vereniging is een regioafdeling van Familiekunde Vlaanderen, de enige vereniging voor familiekundig onderzoek in nederlandstalig België met het idee de beoefening van familiekunde en het samenstellen van een familiegeschiedenis te democratiseren. Ze heeft drie grote documentatiecentra (Merksem, Oostende en Handzame), telt talrijke regionale afdelingen en geeft een tweemaandelijks tijdschrift uit: Vlaamse Stam.
Familiekunde Vlaanderen is een vereniging zonder winstoogmerk (vzw) met zetel te Antwerpen. Ze werd opgericht als Vlaamse Vereniging voor Familiekunde (VVF) op 13 december 1964 te Gent.
De statuten verschenen in de bijlagen van het Belgisch Staatsblad op 26 mei 1965, onder het nr. 2486. De vereniging werd erkend op 28 februari 1968 door het toenmalige Ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur als Nationale Vereniging voor Volksopleiding. In november 2011 werd de naam gewijzigd in Familiekunde Vlaanderen.
tussenzaal in “’t Keerske” ter beschikking. In dat gebouw vergaderden ook de Koninklijke Gidsenbond en de Zeevaartkring. Het weinige dat we toen hadden konden we in één kast bewaren. 
